Rozdział 10

Usiedliśmy wszyscy przy jednym stoliku. Oczywiście na około fanki się zebrały i robiły zdjęcia, ale jakoś mi to nie przeszkadzało.

 - Paul pozwolił wam wyjść?- zapytała Ola

 - Paul tak. Gorzej było z chłopakami- odpowiedział Louis

 - My na chwilkę odejdziemy. Nie obrazicie się?- zapytał Niall i złapał Olę za rękę. Ta się uśmiechnęła i poszli razem do innego stoliku, bardziej na osobności.

Czarnuszek popatrzył się na Natalię i uśmiechnął się słodko. Wziął ją za rękę i wyszli z kawiarni. Popatrzyłam się na Louisa. Był smutny.

 - No to zostaliśmy sami- powiedziałam i uśmiechnęłam się do niego.

 - Ojj Lou nie smuć się! Niedługo się zobaczymy! To tylko 3 dni. Wytrzymasz!- powiedziałam i spojrzałam mu w oczy. Chłopak nadal był smutny

 - Obiecuję, że będę do ciebie codziennie dzwonić- powiedziałam. Chłopak popatrzył się na mnie i  lekko uśmiechnął.

Nagle z głośników wydobył się głos kobiety oznajmiającej, że samolot jest już gotowy i można wsiadać. Popatrzyłam się na zegarek. Faktycznie była 14:20. Gdy Lou to usłyszał popatrzył się na mnie i zrobił smutną minkę.

 - Muszę już iść misiu- powiedziałam a po policzku Louisa spłynęła łza. Nie odzywał się tylko smutno patrzył mi w oczy. Do kawiarni weszła Olka z Niallem i Natalia z Zaynem. Wszyscy byli bardzo smutni.

 - To co? Idziemy?- zapytała Natalia

 - Będę tęsknić- powiedziałam do Louisa i pocałowałam go w usta

 - Ja też odpowiedział chłopak i popatrzył mi głęboko w oczy.

Nienawidzę pożegnań. Wyprzytulałam chłopaków i poszłyśmy w stronę wyjścia do samolotu. Odwróciłam się jeszcze raz do chłopaków. Stali smutni i machali nam.

Lecieliśmy 2 godziny. O 16:30 byłyśmy już na lotnisku w Warszawie. Mieszkałyśmy niedaleko centrum, więc czekałyśmy na autobus. Ja mieszkałam z rodzicami i siostrą w jednorodzinnym domku, a Natalia z Olą też w domku na tej samej ulicy. Gdy wysiadłyśmy z autobusu, pożegnałam się z dziewczynami i poszłam w stronę domu.

Zapukałam do drzwi. Otworzyła mama

 - Monika? Co ty tu robisz?- powiedziała zdziwiona mama

 - Przyjechałam na święta. Nie cieszysz się?- zapytałam

 - Nie no co ty. Oczywiście, że się cieszę! Wchodź.

 - Madzia! Patrz kto przyszedł!- krzyknęła mama. Madzia to moja 6-letnia siostra

Madzia zbiegła po schodach z góry.

 - Monika!- krzyknęła Madzia i rzuciła mi się na szyję.

 - Cześć maluchu!- powiedziałam na przywitanie.

 - Dobrze wchodź do domu. Nie będziesz tu marzła na dworze- powiedziała mama a ja weszłam do domu.

Weszłam, zdjęłam buty i poszłam zostawić bagaże do mojego pokoju. Weszłam do niego. Matko jak ja za nim tęskniłam! Te fioletowe ściany, kremowe meble i moje wielkie łóżko. Wszystko to przypominało mi moje lata dzieciństwa. Gdy tak pomarzyłam trochę zeszłam na dół do jadalni. Byłam strasznie głodna. Mama już tam stała i  gotowała coś.

 - Nie ma taty?- zapytałam

 - Nie, tata jest w pracy. Ale przyjedzie za dwie godziny. Będzie miał niezłą niespodziankę- powiedziała wesoło mama i wróciła do gotowania.

 Usiedliśmy do obiadokolaci. Tata wrócił z pracy. Pogadaliśmy. Poopowiadałam im o wszystkim. I tak nam minął cały wieczór. O godzinie 23 poszłam się myć. Położyłam się na łóżku. Ponieważ miałam pokój, że tak powiem na strychu, nad głową miałam szybę. Widać było przez nią niebo i gwiazdy. Gdy tak patrzyłam na gwiazdy, przypomniał mi się wieczór spędzony z Louisem. Akurat w tym momencie zadzwonił Lou. Odebrałam

 - Halo?- powiedziałam

 - Co nie dzwonisz? Bo się obrażę!- powiedział Louis i wybuchnął śmiechem

 - Właśnie miałam do ciebie dzwonić. Przypomniał mi się wieczór spędzony z tobą- powiedziałam. Louis się zaśmiał

 - Mi też się bardzo podobało- powiedział już smutno Lou

 - Co tam u ciebie?- zapytałam

 - Strasznie! Smutno tu bez ciebie- powiedział chłopak

 - Ojj nie smuć się! Zrozum mnie. Musiałam przyjechać do rodziców na święta- powiedziałam

 - Wiem, rozumiem. Przepraszam, że się narzucam- powiedział Louis

 - Louis wcale się nie narzucasz!- powiedziałam i zaśmiałam się

 - Muszę kończyć. Jestem strasznie zmęczona po podróży- powiedziałam

 - To dobranoc! Miłych snów- powiedział chłopak

 - Obiecuję, że zadzwonię jutro wieczorem!- powiedziałam

 - No trzymam cię za słowo! Dobranoc skarbie!- powiedział Lou

 - Dobranoc. Kocham cię!- powiedziałam i rozłączyłam się.

Położyłam telefon na półce. Dostałam sms-a.

 -„ Nie zdążyłem ci powiedzieć. Ja też cię bardzo kocham! :* I wiedz, że zawsze będę kochał! Jeszcze raz dobranoc! :*”- A pod spodem widniało zdjęcie śpiącego Louisa. Gdy skończyłam czytać pocałowałam ekran.

 - Dobranoc kochanie- powiedziałam i zasnęłam.

__________________________________________________________________

Przepraszam, że niektóre takie krótkie :/ Wiecie jak to jest, czasami pomysłów brakuje :(